بیماری لثه ( پریو ) :

لفظ پریو به پیشگیری و درمان بیماریهای بافتهای نگهدارندۀ دندان ( لثه ها ، استخوان فک و الیاف پریودنتال ) گفته می شود . و بیماری لثه مهمترین عامل از دست دادن دندانها در بالغین می باشد .

ژنژیویت :

لثه ها در حالت طبیعی ، صاف با لبه های تیز ، صورتی رنگ که در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و مسواک نزدن ، تجمع پلاک میکروبی و ترشح مواد سمی باعث التهاب لثه ها و تشکیل جرم شده بنوبه خود علائمی چون سوزش و خارش ، تورم ، قرمزی و خونریزی از لثه ها دیده میشود که با رعایت بهداشت ( استفاده از مسواک و دهانشویه ) و انجام جرم گیری برگشت پذیر است .

پریودنیتت ( پیوره ) :

چنانچه درمانی انجام نگیرد پیشرفت بیماری لثه به بافتهای زیرین و نگهدارندۀ دندان سرایت کرده و علاوه بر علائم ژنژیویت که با شدت بیشتری اتفاق می افتد خروج چرک از لثه ها ، بوی بد ، تحلیل استخوان ، لقی دندان ها و ایجاد فاصله بین آنها نیز دیده می شود و در این مرحله از بیماری به درمانهای قبلی پاسخ نداده ، بلکه نیاز به جراحی لثه توسط متخصص پیدا می کند که در صورت عدم درمان توسط بیمار دندان کشیده خواهد شد . در عمل جراحی لثه ، پس از بیحسی ، لثه ها کنار زده شده پس از تمیز کردن بافتهای آلوده و تصحیح استخوان فک ، لثه ها به جای خود ولی پایین تر از حد قبلی بخیه زده می شود . سپس بر روی آن پانسمان مخصوص قرار داده شده بخیه ها 7 تا 10 روز بعد کشیده میشوند .

مراقبتهای بعد از جراحی لثه و جرم گیری :

وجود درد و تورم و خونریزی اندک پس از جراحی لثه طبیعی بوده که طی 4 ـ 3 روز از بین میرود در صورت تداوم و شدت آن با دندانپزشک تماس گرفته شود .
بهتر است روز اول بعد از جراحی از مایعات سرد و نرم استفاده شود و ناحیه مورد عمل مسواک زده نشود و دهانشویه استفاده نشود ولی در روز دوم اشکالی ندارد .
پس از جراحی لثه و بعلت تحلیل آن و سخت شدن طوق و ریشه، دندان به تحریکات حرارتی نظیر سرما و گرما حساس بوده که بتدریج از بین میرود که در صورت ادامه این روند از خمیر .دندانهای ضد حساسیت استفاده میشود .