جراحی

جراحی دندان شامل هرگونه جراحی درمانی با هدف تصحیح وضعیت دندان‌ها است.

برخی از متداول‌ترین جراحی‌های دندانی عبارتند از:

۱- جراحی‌های Endodontic‏( داخل دندانی)

این نوع جراحی‌ها روی بخش زیرین یا ریشه دندان انجام می‌گیرد:

روت کانال: عصب کشی

‏Pulpotomy‏: بریدن بافت رگ و اعصاب از بخش تاجی دندان به منظور خشک کردن عفونت
‏Pulpectomy‏: خارج سازی رگ و اعصاب دندان برای قطع درد در هنگام انجام روت کانال
‏Picoectomy‏: در مواقعی که انجام عصب کشی برای تسکین درد کافی نباشد، عصب مربوط به آن دندان از بالاترین بخش قطع می‌شود.

۲- جراحی‌های Prosthodentic‏ (کاشت قطعات مصنوعی دندان)

تاج‌های دندانی (کلاهک): شامل روکش‌های دندانی از جنس‌های مختلف نظیر ‏CMC/PMC‏ (سرامیک/کامپوزیت‌های فلزی از جنس پرسلین)، طلا، و یا ترکیبی از ‏tin/aluminum‏ هستند. دندانی که در زیر این مواد قرار دارد ممکن است برای مطابقت با مواد فوق تراش داده شود.

روکش: پوشش‌های مصنوعی ماند بخش قبل هستند،با این تفاوت که تنها بخش بالایی دندان را می‌پوشانند. معمولاً فقط برای موارد بی‌حسی استفاده می‌شوند.

پل: مجموعه‌ای از دو یا چند تاج دندانی هستند که مانند یک پل برای پر کردن جای خالی یک (یا چند) دندان کشیده شده به کار می‌روند.
ایمپلنت: فرآیندی است که در طی آن یک بخش پایه‌ای در داخل استخوان (فک بالا یا پایین) قرار گرفته و تا بهبودی کامل به حال خود گذاشته می‌شد. چند ماه بعد یک دندان مصنوعی بر روی این پایه جای می‌گیرد.

دندان مصنوعی: این دندان‌های مصنوعی گاهی تنها از چند دندان تشکیل شده‌اند که با استفاده از بست‌های فلزی یا پلاستیکی به دندان‌های مجاور متصل می‌شوند، یا به صورت یک سری کامل از دندان‌ها هستند که با استفاده از مواد چسبنده (یا به روش‌های دیگر) به سطح لثه یا کام می‌چسبند.

پروتزهای متصل به ایمپلنت: ترکیبی از دندان مصنوعی و ایمپلنت هستند. بخش پایه در استخوان کار گذاشته شده و پس از بهبودی، قطعات فلزی بر سطح لثه قرار داده می‌شوند. سپس دندان‌های مصنوعی بر بالای این مجموعه محکم می‌شوند.

۳- درمان‌های ارتودنسی

ایمپلنت‌ها و پروتزهای متصل به آنها: این موارد نیز جزو درمان‌های ارتودنسی محسوب می‌شوند، چرا که فرایند انجام آنها، استخوان‌ها را درگیر می‌کند. رأس‌برداری: برداشتن بخش رأسی یک دندان از طریق شکافی در بافت‌های روی آن در فک. فرآیندی که در طی آن ممکن است یک دندان مشکل‌ساز یا اضافی به طور کامل کشیده شده و یا با جراحی خارج شود. این جراحی تحت بی‌حی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود و بسیار شایع است. اکثر افراد دندان‌های عقل خود را پیش از ایجاد مشکلات عدیده به این روش خارج می‌کنند.
برداشتن فیبرها: فرآیندی که در طی آن بافت‌های متراکم اطراف یک دندان به منظور جلوگیری از بروز مجدد برداشته می‌شوند.
هرگونه درمان نامنظمی دندان‌ها و عدم ردیف بودن آنها

۴-پریودونتیک

شاخه‌ای از دندان‌پزشکی است که به مطالعه و درمان بیماری‌های بافت نگهدارنده دندان (‏Periodontium‏) می‌پردازد.

بی‌حسی در دندان‌پزشکی

برای مسدود کردن مسیر ادراک در اعصاب دندانی، دندان‌پزشک از مواد بی‌حسی تزریقی استفاده می‌کند. اعصاب دندانی فوقانی معمولاً به طور مستقیم بی‌حس نمی‌شوند چرا که دسترسی به آنها به وسیله سوزن مشکل است. به این علت، دندان‌های واقع در فک بالا معمولاً به روش بی‌حسی موضعی و با استفاده از مواد کردن سوزن در بافت اطراف و پایین آنها بی‌حس می‌شوند. عصب دندانی تحتانی در اغلب اوقات با ورود سوزن به محلی در بخش خلفی آخرین دندان آسیا، بی‌حس می‌شود . در ادامه نمونه شایعی از جراحی دندان ( جراحی دندان نهفته ) بیان می گردد .

جراحی دندان نهفته

نهفتگی و عدم رویش دندان از داخل استخوان فک به داخل حفره ی دهان معمولا به دلیل عدم وجود فضای کافی برای رویش دندان اتفاق می افتد. شایع ترین محل نهفتگی در ناحیه ی دندان های عقل به علت تکامل و کوچک تر شدن استخوان فک بوده ولی می تواند در مورد سایر دندان هانیز اتفاق افتد. برای این کار برش ظریفی در نواحی خاص مخاطی داده شده و در موارد لزوم با چند تکه کردن دندان و حتی گاهی با برداشت مقدار حساب شده از استخوان فک اطراف دندان نهفته به طوری که در ظاهر صورت اشکالی ایجاد نشود، دندان خارج می گردد.

بدیهی است که پس از تزریق بی حسی، بیمار جز مقداری فشار و احساس انجام کار، دردی نخواهد داشت. به ندرت ممکن است جراح به جهت وضعیت خاصدندان نهفته در رادیوگرافی و یا شرایط سیستمیک بیمار و وجود بیماری های خاص انجام این گونه اعمال جراحی را با هماهنگی به اتاق عمل موکول نماید.

لازم است توجه گردد تنها دندان های عقل نیستند که ممکن است دچار نهفتگی شوند بلکه این اتفاق ممکن است برای تمام دندان ها روی دهد. این دندان های نهفته باید توسط دندان پزشک متخصص از فک خارج شوند. در کلینیک ما این عمل توسط پزشکان متخصص بسیار مجرب انجام می شود و درد و تورم و صدمات حین عمل به استخوان فک به حداقل می رسد. در موارد دیگر، اگر ترمیم یک دندان بسیار پوسیده و یا شکسته و ترک خورده امکان پذیر نباشد و یا اگر درمان ریشه ی یک دندان عفونی دچار شکست شده باشد و عملی و منطقی به نظر نرسد باید دندان را خارج کرد. دندان های بسیار لق که به بیماری لثه دچار هستند یا دندان هایی که کج روییده اند و در جویدن نقشی ایفا نمی کنند نیز کاندید کشیده شدن هستند.